اولویت بندی انگیزه های زمین گردشگران با استفاده از تئوری خودتعیینی (مطالعه موردی: غار علیصدر همدان)

انگیزه مفهومی اساسی و اولیه در رفتار انسان و به تبع آن رفتار مصرف کننده است. نظریه ها و مطالعات انگیزشی نقش مهمی در درک علت های سفر گردشگران و نوع فعالیت هایی که در مقاصد گردشگری انجام می دهند، دارند. با مروری بر ادبیات گردشگری، درمی یابیم تاکنون مطالعه ای در حوزه علت های سفر زمین گردشگران صورت نگرفته است. در این مطالعه سعی شده تا به این نیاز ضروری پاسخ داده شود. در این پژوهش سعی بر شناسایی انگیزه های زمین گردشگران(درونی و بیرونی) غار علیصدر همدان و همچنین بررسی برآورده شدن نیازهای اساسی(خودمختاری، شایستگی و ارتباط) آن ها با استفاده از نظریه خودتعیینی نموده ایم. 400 پرسش نامه برای تعیین مهم ترین انگیزه های آن ها در خرداد و تیرماه 1393 جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون میانگین تحلیل شدند. یافته های تحقیق حاکی از آنست که انگیزه های درونی عامل اصلی حضور زمین گردشگران در غار علیصدر می باشند. دربین انگیزه های درونی، لذت و استراحت و در مورد انگیزه های بیرونی،تنظیم خودپذیر به عنوان انگیز های مسلط شناخته شدند. همچنین بر اساس نتایج، هر سه نیاز اساسی زمین گردشگران با سفر به غار علیصدر برآورده شده اند.